Ik voel me gerevolteerd en diep verdrietig. Met lede ogen zie ik hoe de mens klaar is om zichzelf en ook zijn naasten de rug te keren. Hij is bereid om alles wat hij graag doet, hem lief is, essentieel of gezond makend is op te offeren aan de overheersende macht van Covid19. Hij offert zich uit angst dat sterk gevoed wordt door een eenzijdig en collectief verhaal. Je bent een ketter als je deze overheersende macht niet aanbidt en je wordt vervolgd en bestraft voor je kritisch gedachtegoed en moedgevende daadkracht. Je bent een bedreiging voor dé nieuwe vorm van verantwoordelijkheid- en solidariteitszin die de overheersende macht oplegt.
Vult dit de leegte in onze harten? Is dit een manier van nieuwe zingeving in ons leven? Is dit het geloof waar wij ons toe bekeren?
Angst maakt ons blind voor waar het ons in wezen over gaat. Het zijn gedachten die ronddolen in ons hoofd en de verbinding met de realiteit verdoven of zwaar maken. Ze ontwikkelen vaak lichamelijke klachten waar niet meteen een eenduidige aanwijzing aan kan worden gegeven. Loskomen van je angst en kijken waar je staat met je gezonde denkende en voelende Ik lijkt mij een helende stap om tot wezenlijke daadkracht te komen. Je maakt verbinding met de kracht die jou dienstbaar is. De kracht die ten dienste staat van mogelijkheden en nieuwe perspectieven in jou leven en die je als geschenk met je naasten deelt. Zowel in mijn leven als in het leven van vrienden en cliënten ben ik meerdere malen van deze metamorfose getuige geweest. In de huidige tijd ervaar ik eens zo sterk de nood om mensen te ontmoeten en te ontvangen in ons huis. Het geeft mij een gevoel van bestaansrecht, van verbinding en warmte.
Leef je leven en doof niet uit nog voor je uur is gekomen. Ga je mee in een stroming van angst, een veiligheidsstaat, in vastgeroeste houvasten die je overtuigen dat dit het leven is of waag je het om hier naar te kijken en te beslissen om het zelf anders te doen? Ik ervaar dat het niet altijd even gemakkelijk is en het moed vraagt om er in te staan. Dit gebeurt met vallen en opstaan, met twijfels en soms een gemis aan zelfvertrouwen. Maar het opent wegen naar ontwikkeling en zingeving, ja, naar vrijheid en sterfelijkheid die ons uitdaagt om het leven nu te leiden en niet te leven met ‘ ja maar, als ik dat doe of niet doe, dan…’ , ‘ als ik de maatregelen niet volg, dan…’ hier geraak je geen steek mee vooruit. Het zijn drogredenen die je klein houden en op termijn indruisen tegen je gezondheid.
Het offer aan Covid19 brengt meer vernieling toe dan goeds. Het is voelbaar en ik ondervind het bij de mensen die ik ontmoet en in mijn praktijk. Ze verlamt welzijn en perspectief. Toch is het geen reden om je te laten misleiden en niet verder aan zelfontwikkeling te doen. Elke dag opnieuw kan je deze keuze maken.
Ik daag je uit om een stap terug te zetten en te kijken wat voor jou als mens gezond makend is. De ‘maar’ laten we hierbij weg. Ik begin alvast en denk bijvoorbeeld aan voeding, aan schoonheid, kunst en muziek die onze harten vervult, aan vreugde en enthousiasme, aan het omarmen van onze zwakheden… Aan het bouwen van immuniteit waar contact met de medemens noodzakelijk is… Aan kinderen die kunnen opgroeien en zich kunnen optrekken aan voorbeelden in een gezonde samenleving… Aan natuur en een ecologisch evenwicht,… Aan gelijkwaardigheid en aanvaarding,… Aan geneeskunde in verbinding met mens en natuur,…
Ik moedig je aan om wakker te blijven voor wat nu gaande is en dat je door zelfbeschikking het gevoel van verantwoordelijkheid en vrijheid dicht bij je houdt. Dit is hoopgevend…
